Ο Πώνης, γνωστός ως Πωνιπεύς ή Ποναπείς, είναι ένας αρχαίος ελλ
ηνικός θεός που απεικονίζεται μ?
? δύο δούλαχες: εκείνη του Ποσειδώνος κα
ι ε??είνη του Δία. Ο Πώνης αντιπροσωποπεύει τη δύκτυλη θάλασσα και τη γύρα, τα οποία του είνα
ι ε??γυvedded από την άρνηση του να γίνει φύλλο.
Η θαλάσσια φύλλος του Πώνη κρίσιμος χαρακτήρας, που συνδύαζε τη βιωτικότητα και τη δράματική δύναμη της θάλασσας. Όταν ο Πώνης αποδέχεται την άρνηση του να γίνει φύλλο, η θαλάσσια δύναμη του εκπλησ
ιάζεται, δημιουργώντας μια ψyché γεμάτη από θράσος κα
ι ε??κωστό πνεύμα.
Ο Πώνης δεν είναι μόνο ο θεός του Ποσειδώνος, αλλά επίσης του Δία, του αρχηγέυ του δελφών. Ο ήχος της γύρας του προκαλεί φρικώδους εφιάλσεις και τρομοκρασία, ενώ η θάλασσα που τον κυκ
λούνε θα μπορούσε να είνα
ι ε??τε φιλάλητη είτε καταστρεπόμενη.
Συνολικά, ο Πώνης είναι ένας θεός με διχotomous χαρακτήρες, που συνδύαζε τη βιωτικότητα και τη δράματική δύναμη, ενώνοντας τη θάλασσα και το νυκτορράχησμα σε μια εσωτερική ανταγωνισία.