نقدی پھٹنا، یا بهزنی در م
عادف ادبیات ما پیش از اسلام، موضوعی است که از اه
میت بالایی برخوردار است. این برای اولین بار در زبان فارسی استفاده شد و به معنای «نقدی پھٹنان» «نقدی فُتُپان» یا «نقدی اخراج» است. اینterm
میتواند به معنی برکن،
برطرد، یا تحویل م
عادل ادبی باشد.
در قرون اول اسلام، نقدی پھٹنا در یک سطح گستردهای قرار میگیرد و شامل انتقادهای سیاسی، اخلاقی، و اجتماعی میشود که از سوی اندیشمندان، شاعران، و متفکرها ارائه میشد. این نقدهای فزایندهای
میتواند
به ??ورتهای مختلفی بر فرد، قوم، یا باشد.
در حالی که نقدی پھٹنا در ابتدا یک ابزار برای انت?
?اد و بهبود اندیشه بود، اما باSpread اسلام، این مفهوم
به ??بانهای دیگر و ادبیاتهای جدید تبدیل شد و نقش خود را در توسعه و پیشرفت م
عادلهای-literary ایفا کرد.